Verwarming ellende

Potjandorie, wat is het koud zeg! Sinds een paar dagen trek ik mijn joggingbroek over mijn pyjama broek aan. In mijn groene fleecetrui (mijn collega’s verfoeien um) en warme benen zit ik zo aan het ontbijt. Anders is het te koud. De centrale verwarming doet het namelijk niet en ook de houtkachel laat ons in […]

De Spaanse taal

Via Facebook krijg ik na twee weekjes de vraag binnen ‘of Co al Spaans spreekt’. Hoe kan dat nu, denk ik. Is ie gek, toch niet na twee weken. Oké, ik heb al twee jaar Spaanse les gehad. Maar de eerste keer was 24 jaar geleden en de laatste keer was zo’n vijf jaar geleden. De […]

Goede Vrijdag in Castelserás

Co wordt ’s middags uitgedaagd door de oudere buurman tegenover. Hij zegt: ”Si tienes cojones”, dan trek je nette pak aan en draag je vanavond het beeld. Drie redenen om het niet te doen: deze mannen hebben een fysiek betere conditie; hebben geoefend; hij heeft geen zwart pak. Lenen gaat ook niet. Co is veel groter dan de […]

Spaanse gastvrijheid

De varkensboer tikt rond 21.00 uur op de deur. Of we gezellig over een halfuurtje een hapje gaan eten. Buiten maken we kennis met zus, zwager en drie kinderen. Als getrainde soldaatjes, krijg ik van elk jongetje zonder sputteren twee kusjes op mijn wangen. Tjee, gaan die kinderen ook zo laat nog mee uit eten, […]

Tijd voor de ANWB-alarmcentrale?

Het lieflijke riviertje ‘Rio Guadalope’ vormt nu wel een bedreiging. Paar dagen geleden was ik een bange schijterd, volgens Co.  Zijn woorden: “Als we hier zo waren aangekomen, had je het mooi gevonden.” Maar nu ook bezorgd na zoveel stromend water. De stuwdam staat sinds een paar dagen open, de druk moet eraf. Nu geen […]

Op weg naar Castelserás: ons eerste huis

Nog steeds als een duf vogeltje naast Co in de auto. We rijden de kortste route, met heel veel slingerwegen en het wordt steeds stiller. Mooi dat wel. Plasstop in een oude ruïne tussen de olijfbomen met Truffel. Co plast zelf bij de auto, maar ik moet het verderop zoeken. Ik ben een vrouw, zegt […]